زمین ،
یک عضو موثر خود را از دست داد – wangari maathai
خانم وانگاری ماتهای در پی ابتلا به بیماری سرطان در نایروبی درگذشت.
وانگاری ماتهای، نخستین زن آفریقایی برنده جایزه صلح نوبل ، بامداد دوشنبه 26 سپتامبر پس از یک دوره بیماری در سن 71 سالگی در نایروبی ( پایتخت کنیا ) درگذشت. این فعال محیط زیست و حقوق بشر همواره یکی از منتقدان جهانیسازی بهشمار میرفت و از او با نام "مادر درختان" یاد میکردند.
ه گزارش دویچه وله، وانگاری ماتهای سالها علیه قطع بیرویه درختان در کشورش، کنیا مبارزه کرد و فعالیتهای متعددی را در زمینه حقوق بشر انجام داد. او در سال ۱۹۷۷ پروژهای را با نام " کمربند سبز" با هدف درختکاری در این کشور به راه انداخت
که بزرگترین پروژه از نوع خود در آفریقا به شمار میرود. به واسطه این پروژه از آن زمان تا کنون میلیونها درخت کاشته و هزاران فرصت شغلی ایجاد شدهاند.
وانگاری ماتهای از سال 2003 به مدت دو سال نماینده وزیر محیط زیست کنیا بود. او همچنین، علاوه بر تدریس در دانشگاه، در دهه هفتاد میلادی سازمان صلیب سرخ کنیا را اداره میکرد. فعالیتهای خانم ماتهای همیشه با مخالفتهای دولت دانیل آراپ موی روبرو میشد و به همین دلیل او چندین سال را در زندان سپری کرد.
در سال 2004 وانگاری ماتهای به عنوان نخستین زن آفریقایی، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
این نخستین بار است که جایزه صلح نوبل تلاش ها برای حفظ و بهبود محیط زیست را مدنظر قرار می دهد. خانم وانگاری ماتایی سراسر زندگی اش را صرف مبارزه علیه جنگل زدایی کرده و چنان تلاشی در این راه به خرج داده که بارها خشم مقامات را برانگیخته است.
وانگاری ماتهای در سال 1940 در روستایی کوچک در کنیا متولد شده بود و به دلیل استعدادی که از خود نشان داد توانست برای تحصیل به مدرسه ای مذهبی و مشهور در کنیا وارد شود. او سپس با دریافت یک بورس در رشته بیولوژی در دانشگاهی در آمریکا ادامه تحصیل داد. در سال 1971 وانگاری ماتهای توانست به عنوان نخستین زن کنیایی مدرک دکترای خود را از دانشگاه نایروبی کسب کند و نخستین زن استاد دانشگاه در این بخش از جهان محسوب شود.
دو یا سه سال پیش خلاصه ای از زندگی نامه این شیرزن را در هاتف سبز ، ارگان جمعیت حمایت از منابع طبیعی و محیط زیست ( پیام سبز ) نوشتم
پرسش : پدر کویرهای ایران در کجا زندگی می کنند ؟
الف - وسط کویر لوت ( همانند جناب دکتر بسکی که در جنگل اقامت گزیده اند)
ب - معروفترین کویر دنیا ( لوت زنگی احمد در کرمان )
پ - یکی از روستاهای حاشیه کویر
ت - یکی از شهرهای حاشیة کویر
ث - تهران بزرگ
ج - صدا و سیمای ج ا ا
چ - ث و ج درست است
پرسش :
کسی که همراه کُره اش در سمیرم مرتکب قتل عمد آن خرس و تکه پاره کردن توله هایش شد ، چه ویژگی یا صفاتی داشته است ؟
الف- نفهم
ب - بی اطلاع
پ- بی فرهنگ
ت - سنگدل
ث - خرافاتی
ج - معلم پرورشی
چ - همه موارد فوق درست است
انتقاد رییسجمهور از مدیریت منابع آب کشور:
سدسازی و انتقال حوضه به حوضه شرایط محیط زیست را
تغییر داده است
سبزپرس – گروه منابع طبیعی: محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری با انتقاد تلویحی از روند سدسازی در کشور، لزوم اصلاح شیوه های آبیاری را مورد تاکید قرار داد.
به گزارش سبزپرس، احمدی نژاد روز جمعه (25 شهریور) در جمع خانواده شهدا، ایثارگران و منتخبین استان اردبیل به موضوع خشک شدن چاههای آب در برخی مناطق اشاره کرد و گفت: 50 سال در کشورمان سدسازی و انتقال آب از یک حوضه به حوضه دیگر شرایط زیست محیطی را بر هم زده است.
او ادامه داد: اگرچه احداث سد ضرورت دارد اما چنانچه فقط 20 درصد از پولی که طی 50 سال برای سدسازی هزینه شده در اصلاح شیوه آبیاری استفاده میشد، امروز مصرف آب کشورمان یک سوم شرایط کنونی بود.
احمدینژاد هزینه انتقال آب از یک منطقه به منطقه دیگر را بسیار بالا دانست و گفت: اگر از آب موجود درست استفاده میشد این پول میتوانست صرف آبادانی بخشهای مختلف کشور شود از اینرو دولت بودجه مناسبی را برای تغییر شیوه آبیاری به ویژه برای استان اردبیل در نظر گرفته است و چنانچه کشاورزی تصمیم بگیرد این کار را انجام دهد دولت 85 درصد هزینههای آن را میپردازد.
رییسجمهور تغییر شیوه مدیریت و برنامهریزی را ضروری دانست و گفت: تا امروز براساس نوشتههای غربیها حرکت شده است، اما چنانچه با ابتکار و متکی بر استعدادها و منابع بومی در مسیر پیشرفت گام برداریم میتوان به سرعت قلههای پیشرفت را فتح کرد.
رئیس جمهوری در حالی از برهم خوردن شرایط زیست محیطی بر اثر سدسازی صحبت کرد که چند روز قبل مجید نامجو، وزیر نیرو در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی دولت از روند پروژه های سدسازی در کشور دفاع کرده بود و گفته بود: آنچه که مراجع تخصصی و علمی دنیا بر روند سد سازی در ایران نظر می دهند آن را یکی از موفقیت های بزرگ برای کشورمان می دانند و ما باید به همت و تخصص مهندسان بومی مان افتخار کنیم نه اینکه با اظهار نظرهای بی اساس و مغرضانه آن را ضایع کنیم.
در چند سال گذشته، روند سد سازی در کشور، منتقدان فراوانی داشته است. بسیاری از فعالان محیط زیست در ایران با ساخت سدها مخالف هستند. آنها خشک شدن تالاب هایی مانند ارومیه، بختگان، گاوخونی و... را به دلیل ساخت سدها می دانند. /ح.م
منم موافقم..البته مشکل سدسازی مملکت ما عدم مطالعه و ارزیابی حوزه های آبریز است..باید برای ساختن سد حداقل 15 سال مطالعه انجام شود نه 15 ماه والبته اگر از این 15 ماه 15 روزش هم مطالع نیست...
جای خوشحالی است که منتقدان سد سازی توانسته اند تا سطح مجلس و دفتر رییس جمهور هم تاثیر گذار باشند. امید آن که سخنان آقای احمدی نژاد فقط برای آرام کردن جو ارومیه و دیگر شهرهای آذربایجان نباشد و ایشان واقعا پروژه ی سد سازی در کشور را با حضور مردم محلی و منتقدان و کارشناسان مستقل مورد بازبینی قرار دهند.
بهوش باشیم : |
پارکهای ملیمان
کاغذی نشوند
پارکهای ملی
« پارکملی » عنوان تعدادی از مناطق طبیعی تحت حفاظت ( حفاظتشده ) و تقریبا ً دستنخوردهای
است که با توجه به اهمیت ملی یا بینالمللی که دارند با هدف بهرهبرداریهای علمی ، آموزشی
و تفریحی توسط دولتها مدیریت و حفاظت میشوند .
با تصویب قانون« سازمان پارکهای ملی » در سال 1912 در کنگرة ایالات متحدة آمریکا و
با هدف حفظ چشماندازهای طبیعی ، حیاتوحش و بهرهبرداریهای علمی ، بهداشتی و تفریحی از
مناطق طبیعی ویژه ، نخستین عنوان پارکملی به منطقه طبیعی « یلو استون » در این کشور داده شد .
هم اکنون هزاران منطقة طبیعی در جهان با عنوانهای گوناگون تحت مدیریت و حفاظت قرار دارند که
کمی بیش از هزار مورد آنها را پارکهای ملی تشکیل میدهد .
در کشور ما ، در ماده 1 آیین نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیطزیست و در تعریف
پارکملی آمده است : پارکملی به محدودهای از منابع طبیعی کشور اعم از جنگل و مرتع و بیشههای
طبیعی و اراضی جنگلی و دشت و آب و کوهستان اطلاق میشود که نمایانگر نمونههای برجستهای
از مظاهر طبیعی ایران باشد و بمنظور حفظ همیشگی وضع زندگی طبیعی و همچنین ایجاد
محیط مناسب برای تکثیر و پرورش جانوران وحشی و رشد رستنیها در شرایط کاملاٌ طبیعی
تحت حفاظت قرار میگیرند .
بنابر این تعریف ، در کشور ما نیز بیش از 140 منطقة حفاظتشده ( بجز مناطق موسوم به شکار ممنوع
) وجود دارد که 19 مورد آنها به عنوان پارکملی شناسایی و طبقهبندی شدهاند که جنگل گلستان ،
دریاچة ارومیه و مناطق طبیعی خجیر و سرخهحصار ( تهران ) ، تندوره ( خراسان ) ، کلاهقاضی ( اصفهان
) ، بمو ( فارس ) و کویر از جملة مهمترین و شناختهشدهترین آنها هستند .
تهدید
ادامه مطلب ...