همایش تالابها در اصفهان

اصفهان میزبان همایش سالانه تالابهای کشور

بر پایه اطلاعات رسیده  همایش سالانه تالابهای کشور  امسال بهمن ماه  در اصفهان برگزار خواهد شد 

هدیه ای ارزشمند/ پرما کالچر

امروز از سوی جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست اصفهان کتابی با عنوان  پرما کالچر ( طراحی کشاورزی پایدار ) مزین به امضای سرکار خانم مه لقا فلاح به دستم رسید . از سرکار خانم ملاح و دیگر همکاران و همراهان ایشان از تلاشی که در راستای ترجمه و نشر این کتاب داشته اند سپاسگزارم . همچنین از محبتی که داشته و من را فراموش نکرده اند . پیروز و تندرست وسرفراز باشند . 

برای دوستداران مطالعه اضافه می شود که عنوان دوم کتاب هست : برای احیای زمین های کشاورزی و مقابله با بیابانزایی  

کتاب نوشته بیل مولیسون است و در  نه فصل تنظیم گردیده . جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست هم مترجم و ناشر آن است .

همایش نکوداشت اصفهان

همایش ویژه نکوداشت اصفهان  

پنجششنبه همین هفته از ساعت 8 تا 4 بعداز ظهر با حضور محققان  کارشناسان و علاقمندان به اصفهان در دانشگاه خوراسگان .

رهبر حرف اصلی را در باره مدیریت زاینده رود زد

اجازه‌های رئیس جمهور در برداشت آب ،  

سبب سوء استفاده چهارمحالی‌ها است 

حجت الاسلام رهبر امام جمعه موقت اصفهان در خطبه های نماز جمعه 21/آبان 90 حرف اصلی را زد . 

به گزارش سایت خبری رویش و همچنین روزنامه اصفهان زیبا ، وی با اشاره به سفر رئیس جمهور به استان چهارمحال در سال‌های گذشته افزود: در این سفر به این استان اجازه داده شد، برای آب کشاورزی و موارد دیگر از آب زاینده‌رود استفاده کند، اما این اجازه منجر به سوء استفاده از آب منطقه شد.
رهبر اضافه کرد: در حالی‌که کشاورزان استان هم‌جوار با نصب لوله‌های با قطر 70 سانتی‌متری به کشاورزی در کوهستان می‌پردازند، کشاورز اصفهانی که نسل‌ها در زمین هموار گندم کاشته‌، نمی‌تواند از نان گندم دسترنج خویش استفاده کند.
وی تصریح کرد: 400 سال پیش زمانی که شیخ بهایی به تقسیم آب منطقه پرداخت، استان چهار محال روستایی کوچک بیش نبود و او بر این اساس عادلانه آب را تقسیم و تنظیم کرد.
امام جمعه موقت اصفهان ادامه داد: گرچه مردم استان هم‌جوار همگی برادران و خواهران ما هستند، اما امروزه نیز جمعیت این استان یک دهم جمعیت اصفهان است و باید تقسیم آب هم به نسبت جمعیت این دو استان انجام شود.*چهارمحالی‌ها از سخنان احمدی‌نژاد سوء برداشت نکنندوی با اشاره به اینکه آب همچون نفت و گاز یک سرمایه ملی است، تاکید کرد: رئیس جمهور در سخنان خود به صراحت می‌گوید اگر چه به لطف خدا استان چهار محال و بختیاری از استان‌های پرآب کشور است، اما تصمیم‌گیری‌ها باید در مورد آب استان دقیق باشد تا نتیجه آن به زیان این استان و استان‌های دیگر نباشد؛ بنابراین منظور رئیس جمهور هرگز این نبوده که همه آب متعلق به یک استان است.

*از روی کاغذ نمی‌توان برداشت آب را مدیریت کرد
رهبر افزود: در واقع مشکل آب اصفهان ناشی از ضعف مدیریت است، باید کارشناسانه و با نظارت عملی درباره  تقسیم آب تصمیم گرفت و نه از راه دور و از روی کاغذ آب را مدیریت کرد. 

 *****

اضافه می شود اشاره حجت الاسلام رهبر، سخنان جند سال پیش آقای احمدی نژاد در جمع مردم شهرکرد بود که گفت : من مدیر آب شما هستم و به دنبال آن مردم را به برداشت بی رویه از زاینده رود تحریک کرد.

صدها سد چرا ؟

با بروز پدیدة خشکسالی در چند سال اخیر و در نقاط مختلف کشور ، سدسازی به عنوان یکی از مهمترین عوامل ایجاد خشکسالی در کشور مطرح گردید .  

در همین ارتباط و در سال 1385 مطلبی را نوشته بودم که در هاتف سبز ( فصلنامه جمعیت پیام سبز ) به چاپ رسیده بود .  

بازخوانی آن مطلب برای اطلاع رسانی و یادآوری بد نیست  

صـدها سـد . چرا ؟

سدها از جمله پدیده‌هایی هستند که از دیرباز برای استحصال آب بیشتر و یا کنترل سیلابها برروی رودخانه‌ها ایجاد شده‌اند. البته امروزه مزیتهای بیشتری برای این پدیده‌های انسان‌ـ‌ ساخت برمی‌شمرند که تولید الکتریسیته از جملة آنهاست .

            ایجاد یک سد صرفنظر از دانش و پیچیدگیهای فنی ـ که البته برای هر سازه‌ای از این دست قابل تصور است ـ در واقع یکی از ساده‌ترین شیوه‌های بهره‌برداری بیشتر از آبهای موجود در طبیعت بشمار می‌آید که چنانچه بدون ملاحظات طبیعی و انسانی صورت گیرد زیانهای جبران ناپذیری را بدنبال خواهد داشت .

            با ایجاد سد بر روی یک رودخانه ، تغییرات گسترده‌ای در طبیعت بوجود می‌آید که بویژه برای برنامه‌ریزان ، تصمیم‌گیران و دست اندرکاران ساخت و ساز آن کاملاً چشم‌نواز بوده و احتمالاً برای جوامع محلی نیز سودمند بنظر می‌رسد اما گذشت زمان می‌تواند همه چیز را تغییر دهد .

            تجربه‌های فراوان حاصل از ایجاد سدهای بزرگ نشان داده که ایجاد یک سد چنانچه بدون توجه به ملاحظات طبیعی ، اجتماعی ،اقتصادی و مانند آن صورت گیرد زیانهایی به مراتب بیشتر از سودهایی خواهد داشت که در کوتاه مدت نصیب جوامع محلی می‌گردد.

            با وجود این، در برخی کشورها ـ از جمله کشور ماـ همچنان بر ایجاد سد بعنوان یکی از مهمترین شیوه‌های استحصال آب تآکید می‌شود . برابر آنچه از سوی مسؤلان مربوطه اعلام شده کشور ما طی سالهای اخیر از نظر ایجاد سد در جهان ، در ردیف چهارم قرار دارد . شواهد موجود نیز این واقعیت را تآیید می‌‌کند چرا که در حال حاضر برابر آنچه از سوی مدیریت بهره‌برداری از منابع آب ایران و دیگر مراجع ذیربط اعلام گردیده در حال حاضر 246 سد در حال ساخت است و برای سال 1383 نیز  ایجاد 15 سد بر روی رودخانه‌های کشور پیش‌بینی شده است .

روند شتابان سد سازی در کشور ما در حالی جریان دارد که اندیشة اصلی آن سالهاست در دنیا مورد تردید جدی قرار گرفته است .

            چنین بنظر می‌رسد که متأسفانه در بسیاری از زمینه‌ها اعم از  شهرسازی ، مدیریت منابع آب ، رویارویی با مشکلات زیست محیطی و مانند آن ، انجام اقدامات سخت‌افزاری برای برنامه‌ریزان و مجریان کشور ما به مراتب آسانتر ، موجه‌تر ، عامه‌پسندتر و در یک‌کلام « تبلیغاتی‌تر» از اقدامات نرم‌افزاری است .

چگونه می‌توان انکار کرد که هر سال میلیونها متر مکعب از منابع آب موجود و یا در دسترس کشور ، آلوده و یا به هدر داده می‌شود ؟ در چنین شرایطی برنامه‌ریزان بجای حفظ منابع موجود ، به استحصال آب و انتقال آن از این حوضه به آن حوضه و یا حوضه‌های دوردست می‌اندیشند . واقعیت این است که برای مدیریت منابع آب کشور و بهره‌برداری بیشتر از آن روشهای متعددی وجود دارد که حفظ منابع آب از آلودگی و نیز جلوگیری از هدر رفتن آبهای موجود و بهینه‌سازی مصرف از نمونه‌های آشکار آن است . روشهایی که اجرای آنها البته مستلزم تهیه و تدوین برنامه‌های اجتماعی و حتی فرهنگی بوده و بطور یقین نمی‌تواند ، همانند انجام یک کار فیزیکی و سخت‌افزاری، نمود یا بازتاب تبلیغاتی داشته باشد .

تأکید بر ایجاد سد بعنوان تنها روش بهره‌برداری بیشتر از منابع آب ، همانگونه که پیش از این اشاره شد ، سالهاست از سوی محافل علمی و تخصصی جهان مورد تردید قرار گرفته و گزارشهای متعددی در انتقاد از برخی سدهای ساخته شده در جهان ـ حتی سد آسوان در مصر که بزرگترین آنها در نوع خود می‌باشد ـ انتشار یافته است . در این زمینه حتی به جنبش « ضد سد » می توان اشاره نمود که سالهاست در جهان بوجود آمده است .

در برخی مناطق جهان ، جوامع « سدزده » ای وجود دارند که زندگی آنان تحت تأثیر پیامدهای زیانبار سدها قرار گرفته است .

با توجه به آنچه گذشت و با بیان این واقعیت که بسیاری از نقاط کشور ما به لحاظ شرایط جغرافیایی و اقلیمی خود دارای توانهای بالقوه و ناشناخته‌ای هستند این پرسش مطرح می‌شود چرا همة قابلیتهای طبیعی موجود کشور باید به پیروی از آنچه پیش از این در دنیا انجام می‌شده و اکنون مورد تردید قرار گرفته به یکباره مورد دست اندازی نسل حاضر قرار گیرد ؟

آنچه امروزه با عنوان « توسعة پایدار » مورد توجه و تأیید ملتهای جهان قرار گرفته متضمن بهره‌برداری مناسب از منابع طبیعی و رعایت حقوق نسلهای آینده برای بهره‌برداری از این منابع است . روند شتابان سد سازی در کشور ما تا چه حد با اهداف توسعة پایدار مطابقت دارد؟ چنین بنظر می‌رسد که برنامه‌های سد سازی در کشور ما که یکی از متعهدان پیمانهای بین‌المللی در زمینة حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی است نیازمند نگاهی دوباره است .