اصفهانی باران ندیده

اصفهانی باران ندیده

محمود سلطانی

نخست اینکه آنچه تاکنون در قالب اصطلاح «گرگ باران دیده» شنیده یا گفته ­ایم در اصل، گرگ «والان دیده» و منظور گرگی است که گذرش به تله(والان) افتاده و توانسته از دام بلا  بگریزد.

دیگر آن که نیامدن برف و باران در شهر اصفهان و پیرامون آن، آن هم برای چندین سال، افزون بر پیامدهای اقلیمی و زیست­محیطی متعدد و همچنین مصیبت­ هایی که بخصوص بر کشاورزان منطقه تحمیل کرده، نشانه­ های اجتماعی هم داشته. نشانه­ هایی که در جریان مختصر بارندگی های اخیر نمایان شد.

در گذشته ­ای نه چندان دور هر سال، از نیمه ­های پاییز تا اوایل بهار سال بعد، هوای اصفهان ابری و برفی و بارانی بود به­ گونه ­ای که سایه­ سارهای شهر طی این مدت همواره پوشیده از برف بود و گودالها نیز(هر چند تا هر جا) آکنده از آب باران.

هنگام بارندگی نیز علاوه برسطح خیابانها، چاله­ چوله­ های خیابانها نیز از این موهبت آسمانی بی­ نصیب نبودند و اینها نیز تا چندین ساعت، حتی چند روز پس از بارندگی پر از آب بودند. موضوعی که دستمایه یا سوژة رسانه­ ها بود برای انتقاد از شهرداری و بقول امروزی­ها «گیر» دادن به مقامات شهر( مانند بسیاری از شهرهای دیگر).

آن زمان تقریباً همة مردم، بویژه رانندگان، آموخته بودند که هنگام عبور از روی این چاله­ های پر از آب، هوای رهگذران را داشته و از سرعت خود بکاهند تا عبور شتابان خودرو از داخل و یا توی این چاله­ ها سبب خیس شدن آنان نگردد. رفتار اجتماعی بهنجار و لازمی که نشانة بافرهنگ بودن رانندگان شده بود.

دو سه نوبت بارندگی اخیر در شهر اصفهان اما، بخوبی نشان داد که شمار قابل توجهی از رانندگان نسل امروز، یعنی میانسالان و جوانان و جوانترها از این آموزش بی­ بهره ­اند. تقصیر هم ندارند زیرا چنین شرایطی را تجربه نکرده ­اند. این باران ندیده ­ها طی چند روز بارندگی اخیر، با رانندگی خود در هوای بارانی و در معابر ناهموار شهر، کردند با رهگذران، آنچه را نباید می ­کردند. اشکالی هم ندارد. روزی یاد خواهند گرفت. نگارنده که از حق خود گذشتم و خواهم گذشت. البته با این امید و با این شرط که این بارندگی­ها ادامه یابد. اصفهان براستی تشنه است، تشنه. 

------------------------------------------------------

چاپ شده در روزنامه اصفهان امروز ـ شمارة 4569 ـ چهارشنبه 26 بهمن ماه 1401