برگردان : محمود سلطانی
شرایط زیستمحیطی زیانبار برای انسان، به دو صورت « زیانهای زیستمحیطی » و « خطرهای زیستمحیطی » تعبیر میشوند که عواملی مانند کیفیت هوا ، کیفیت آب و آلایندههای ویژه را در بر میگیرد . زیانهای زیستمحیطی به عادتها و شیوة زندگی یعنی کشیدن سیگار ، بدغذایی و بیتجربگی مربوط میشوند . حتی مصرف نادرست یا خودسرانة دارو نیز میتواند یک زیان زیستمحیطی بشمار آید.
زیانهای بهـداشتی ناشی از آلـودگی محیطزیست را میتوان به دو دسـتة زیانهای « سنتی » و زیانهای « امروزین » تقسیمبندی کرد . دستة نخست ، بطور کلی از توسعهنیافتگی ناشی میشوند حال آن که زیانهای دستة دوم از الگوهای ناپایدار توسعه متوجه انسان میگردند .
زیانهای سنتی بهداشت محیط ، عامل اصلی بیماریهای هستند که در آینده متوجه بخش قابلتوجهی از جمعیت جهان خواهد شد و معمولاٌ ریشه در فقر و محرومیتهای اجتماعی دارند . اینها عبارتند از :
ـ آبهای آلوده به مواد زیستی
ـ فقر بهداشتی
ـ دود سیگار
ـ بیماریهای فراگیر ( مانند مالاریا )
ـ بهداشتینبودن مواد خوراکی
ـ و دفع غیربهداشتی زباله
زیانهای امروزین بهداشت محیط ، تقریباً بهشیوههای ناپایدار تولید و مصرف مربوط میشوند که عبارتند از :
ـ آلودگی هوا
ـ آلودگی آب و خاک
ـ استفادة نادرست از ترکیبهای شیمیایی
ـ مدیرت نامناسب دفع پسماندههای خطرناک
ـ تغییرات اقلیمی
ـ تهی شدن لایة ازن
ـ بارانهای اسیدی ناشی از مصرف سوختهای سنگوارهای
البته در کشورهای خیلی پیشرفتة صنعتی ، زیانهای زیستمحیطی دستة دوم معمولاٌ زیانهای دستة اول ( سنتی ) را نیز در بر میگیرند .
کیفیت محیطزیست کودکان ، شرایط زیستی نخستین سالهای زندگی و حتی فرایند پرورش جسمی و روانی آنان تحت تأثیر کامل رفتار پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده است . نزدیک به 40 درصد از مرگ و میر کودکان زیر 5 سال به بیماریهای تنفسی ، اسهال و مالاریا مربوط میشود که عامل بروز آنها ، مشکلات زیستمحیطی است . بطور کلی عامل اصلی بروز 23 درصد از بیماریها در جهان به شرایط زیستمحیطی مربوط میشود . 4/16 درصد از بیماریهای همهگیر ناشی از عوامل زیستمحیطی ، متوجه کودکان زیر 15 سال است .
این دسـته از بیمـاریهای زیستمحیطی کودکان کـه به کمک شاخصی به نام Disability- Adjusted Life Years یا سالهای زندگی معادل ناتوانی با مفهوم سالهای عمر از دست رفته بعلت ناتوانی و با عنوان اختصاری دالی ( DALY ) سنجیده میشود ، بیان کنندة این واقعیت است که دو سوم میزان ابتلا به بیماریهای ناشی از دالی ، ریشه در مشکلات زیستمحیطی دارند . بنابراین ، اقدامات مربوط به کاهش پیامدهای زیستی مستلزم توجه ویژه و کافی به بهداشت کودکان است .
مهمترین مشکلات زیستمحیطی کـودکان
علت اصلی بیماری و سوء تغذیة کودکان در جوامع در حال توسعه ناشی از فقر فزاینده و گستردهای است که در این جوامع جریان دارد . این پدیده ، همچنین عامل اصلی تخریب منابع طبیعی و محیطزیست در این جوامع است . در جوامع صنعتی ، فقر در مقیاس بسیار کوچک ، آنهم در مراکز شهری و البته با نتایجی همانند کشورهای در حال توسعه بروز میکند .
امروزه و در شرایطی که گردش مالی اقتصاد جهان بیش از 30 تریلیون دلار است ، 2/1 میلیارد نفر از ساکنان زمین ـ که نیمی از آنان را کودکان تشکیل میدهند ـ برای زندگی و بقای خود سهمی کمتر از یک دلار در روز داشته و شرایط بسیار دشواری را تحمل میکنند . حتی در داراترین کشورهای جهان هم ، از هر 6 کودک ، یکی در زیر خط فقر بسر میبرد .
برای نمونه ، منابع طبیعی در مناطقی که از نظر بومشناختی حساس هستند ـ مانند مناطق خشک و نیمهبیابانی ، نواحی پست و سیلگیر، زمینهای کوهستانی ، محلههای کثیف و شلوغ در شهرها و همچنین آلونکهای محل زندگی پناهندگان ـ بسیار محدود و شرایط زیستمحیطی در این مناطق بسیار سخت است . در این مناطق ، که معمولاٌ محل زندگی گروههای فقیر جامعه است ، گرفتاریهای مربوط به بیماریهای محیطی نیز در بیشترین میزان قرار دارد .
فقر ، کودکان را از حق پرورش تواناییهای بالقوة خود محروم میسازد . دوران کودکی ، دوران رشد و پرورش فزایندة انسان از نظر جسمی ، روانی و احساسی است . این دوران ، در عین حال ، دورانی است آسیبپذیر در برابر خطرهای زیستمحیطی که میتواند منجر به بیماری ، بروز مشکلات جسمی یا روانی شدید و حتی مرگ شود . فقر ، پدیدهای است که بهداشت و پرورش کودکان را در معرض این نوع خطرها قرار میدهد .
از سال 1980 تاکنون ، هم شکاف بین داراترین و فقیرترین جوامع جهان و هم نابرابریهای موجود در ملتها ، همواره بیشتر و بیشتر شده است . تنشهای موجود در داخل کشورها نیز به قوت خود باقی است .
منبع :
Children in The New Millennium , UNEP , WHO